..........................................................* Κοινωνία.gr - ιδέες * σύγχρονα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα *

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

.................................................. ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΝΑ: ΥΠΟΤΑΓΗ Ή ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Απ' όλες τις αμφισβητήσεις η πιο γλυκιά, είναι αυτή που αδύνατοι σηκώνουν κεφάλι και αμφισβητούν τη δύναμη των ισχυρών. Bretolt Brecht


Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Φαινόμενα Κοινωνικού Εκφασισμού και ο Φάρος των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων



του Φίλιππου Νικολόπουλου

Αν/τη Καθηγητή Κοινωνιολογίας
Παν/μίου Ινδιανάπολης - Δικηγόρου

Τον τελευταίο καιρό με έκπληξη και αγανάκτηση οι προοδευτικοί πολίτες της ελληνικής κοινωνίας παρακολουθούν αντιδράσεις και ανησυχητικά «ξεσπάσματα» συμπολιτών τους ή και βουλευτών ακροδεξιών κομμάτων ενάντια σε μετανάστες και λαθρομετανάστες (ο τρόπος αντίδρασης δεν φαίνεται να κάνει διάκριση ανάμεσα στις δύο κατηγορίες), που δυστυχώς αποτελούν σοβαρές ενδείξεις ότι, εν μέσω οξύτατης οικονομικής κρίσης, το μεγάλο κεφάλαιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σοβαρά ξεχνιέται. Ονομάζουμε κοινωνικό εκφασισμό, στην ευρύτερη έννοιά του, το φαινόμενο εκείνο, κατά το οποίο άτομα, ομάδες, πολιτικές οργανώσεις και κόμματα, πιστεύοντας ότι προσδιορίζονται από κάποιο είδος υποτιθέμενης «φυσικής ανωτερότητας» αντιμετωπίζουν με τρόπο περιφρονητικό, αυταρχικό ή και απάνθρωπο κατηγορίες ανθρώπων άλλης εθνικότητας, άλλης φυλής, άλλης κουλτούρας και άλλης θρησκείας, καθώς πιστεύουν «ότι είναι  παιδιά ενός κατώτερου θεού». Σ’ αυτή την περίπτωση αυτό που  απορρίπτεται απ’ αυτούς  είναι η «ετερότητα», η «άλλη» προσέλευση, η δυσμενής θέση στην οποία, λόγω συγκυρίας, κάποιοι έχουν περιπέσει.
Έτσι κατά την μεταφορά λαθρομεταναστών σε διάφορα κέντρα προσωρινής εγκατάστασης   είδαμε δήθεν « αγανακτισμένους πολίτες ν’ αποκαλούν τους λαθρομετανάστες «σκουπίδια» ή ακόμη χειρότερα ακούσαμε βουλευτίνα κόμματος, που εκπροσωπείται στην ελληνική Βουλή, να τους αποκαλεί «υπανθρώπους».
Ότι η λαθρομετανάστευση ή το παραεμπόριο αποτελούν προβλήματα κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Το ίδιο μπορεί να λεχθεί  και για την αύξηση της εγκληματικότητας που οφείλεται σε αλλοδαπούς. Σκόπιμο όμως είναι  να βρίσκει κανείς τα πραγματικά αίτια (και τα κυρίαρχα κυκλώματα που σχετίζονται μ’ αυτά) αυτών των προβλημάτων κι όχι να προσπαθεί να βρίσκει αποδιοπομπαίους τράγους και να φορτώνει κάθε υπαιτιότητα σε δυστυχείς και αδύναμους ανθρώπους.
Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης δεν είναι  ατομικό, αλλά συλλογικό και μάλιστα διεθνές, πολιτικό και οικονομικό, για το οποίο ευθύνονται κυβερνήσεις, πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες  και οργανωμένα συμφέροντα. Σ’ αυτό το επίπεδο πρέπει ο σκεπτόμενος πολίτης να στρέψει τα πυρά του και όχι σε δυστυχείς ανθρώπους, που ως άτομα χτυπημένα από συνολικές  πολιτικές και οικονομικές καταστάσεις, βρέθηκαν χωρίς την απαιτούμενη νομιμοποίηση σε μια ξένη χώρα προσδοκώντας μια καλύτερη ζωή.
Αυτό απαιτεί και η σωστή κοινωνιολογική προσέγγιση του προβλήματος, προσέγγιση που προσπαθεί να «ξεσκεπάσει» τα βαθύτερα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά αίτια πίσω από τις προσωπικές περιπτώσεις. Το «προσωπικό» είναι το «ύστερον», ενώ το «πρότερον» είναι το κοινωνικό με όλο το πολύπτυχο των παραμέτρων του. Αν δε συλλάβεις το κοινωνικό στην ολότητά του, με προεξάρχουσες πλευρές την οικονομική βάση και τις κυρίαρχες αξίες, δεν μπορείς να καταλάβεις τα βαθύτερα αίτια των κοινωνικών προβλημάτων και την έννοια της κοινωνικής δομής (και όχι απλώς των επιμέρους δομών), που επηρεάζει τα επιμέρους κοινωνικά στοιχεία, διαδικασίες και εντάσεις.
Επομένως είναι παντελώς αποπροσανατολιστικό (και όχι μόνο απάνθρωπο) να εφευρίσκεις «κατώτερους» αποδιοπομπαίους τράγους και να ρίχνεις προς τα εκεί τα πυρά σου. Το δυστυχές απομονωμένο άτομο - λαθρομετανάστης ή πάσης φύσεως κυνηγημένος ή desperantos - είναι το θύμα, θύμα ευρύτερων κοινωνικών καταστάσεων και σκοπιμοτήτων, που χρειάζεται ως άνθρωπος  προστασία και διαφώτιση για τα αίτια της δυστυχίας του.
Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του 1948, όπως και οι άλλες Διακηρύξεις των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που ακολούθησαν μεταπολεμικά, ακριβώς γι’ αυτό το λόγο χαιρετίστηκαν  θερμά τόσο από πλευράς Δημόσιου Διεθνούς Δικαίου, όσο και από πλευράς ευρύτερης ανθρωπιστικής θεώρησης: Προσέδωσαν Δικαιώματα στον άνθρωπο, ως άτομο, ανεξάρτητα από τη σχέση του με κρατικές αρχές, ιθαγένεια και εξουσία προερχομένη από τα λεγόμενα εθνικά κράτη. Κι αυτό ήταν μεγάλο βήμα προόδου. Γι’ αυτό και στο Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο λέμε ότι περάσαμε από τα «Γκροσιανά πρότυπα» στα «Καντιανά πρότυπα» (ενίσχυση του ηθικού στοιχείου στα ζητήματα διεθνούς δικαίου με σημείο αναφοράς όχι μόνο τις κρατικές κυρίαρχες οντότητες, αλλά και τον άνθρωπο ως άτομο).
Κανένας άνθρωπος, λοιπόν, με οποιαδήποτε αρνητική ιδιότητα κι αν προσδιορίζεται, δεν είναι  «σκουπίδι» ή «υπάνθρωπος» ή «κτήνος». Λαθρομετανάστες, περιθωριακοί, άτομα παρεκκλίνουσας συμπεριφοράς, φυλακισμένοι, υπόδικοι, κυνηγημένοι από κάθε εξουσία, όλοι, ως άνθρωποι, έχουν δικαιώματα, που πρέπει να γίνονται σεβαστά. Μπορεί οι άνθρωποι να έχουν διαφορές μεταξύ τους – ακόμη και στις ικανότητες και στην ευφυΐα τους -, ωστόσο υπάρχει πάντα ένα minimum κοινών ιδιοτήτων και δικαιωμάτων, το οποίο όλους τους χαρακτηρίζει και σε σχέση με το οποίο όλοι είναι ίσοι και πρέπει να τυγχάνουν σεβασμό  με τον ίδιο τρόπο. Όποιοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό δυστυχώς αυτοί ρέπουν στο να καταντήσουν «υπάνθρωποι» (ας αναλογιστούμε ποιοί ακριβώς διαπράττουν εγκλήματα πολέμου ή εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας).
Κι απέναντι σ’ αυτούς όχι μόνο πρέπει να προτείνονται τα ηθικά και νομικά μας επιχειρήματα, αλλά ορισμένες φορές και η οργισμένη αποφασιστική γροθιά μας!

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Ο νέος πλούτος της Ελλάδας

του Αντώνη  Καρακούση*


Η ελληνική φούσκα έσκασε όπως έχουμε όλοι αποδεχθεί και άφησε πίσω της μόνο συντρίμμια. Πολιτικά, οικονομικά, επιχειρηματικά και βεβαίως κοινωνικά ερείπια, που μας ζώνουν από παντού. Η πολιτική τάξη της χώρας είναι αυτή την ώρα πολλαπλώς δοκιμαζόμενη. Καταδιώκεται από προβλήματα αξιοπιστίας και συνοχής , είναι εντόνως αμφισβητούμενη και καλείται να λάβει αποφάσεις που δεν τις πιστεύει και δεν θα τις ελάμβανε ποτέ υπό άλλες συνθήκες. Η εσωτερική σύγκρουση είναι εμφανής δια γυμνού οφθαλμού. Ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης ίσως περισσότερο, παλεύουν με τον εαυτό τους, έρχονται αντιμέτωποι με όσα υπεράσπιζαν επί δεκαετίες,συγκρούονται με το κοινό τους, με τους ψηφοφόρους και τα κόμματά τους. Αλλά και ο Τσίπρας και οι άλλοι παρ' ότι απορρίπτουν συλλήβδην τις λύσεις και τα μέτρα που απαιτούν δανειστές και εταίροι, είναι επιφυλακτικοί, δεν ενεργούν αναλόγως. Χρειάσθηκε να πει ο Λαφαζάνης ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι έτοιμος να κυβερνήσει» για να θέσει ζήτημα εκλογών ο πρόεδρός του. Αισθάνεται ο καθείς στις κινήσεις και στη δράση των κομμάτων της Αριστεράς την αμφιβολία. Αν είχαν τη βεβαιότητα για τη δική τους λύση και επιλογή θα χάλαγαν τον κόσμο, δεν θα αναζητούσαν υποστηρίγματα στην καταρρέουσα, όπως την περιγράφουν, επιχειρηματική και μιντιακή τάξη, θα είχαν συγκροτήσει τα δικά τους σχήματα επικοινωνίας και θα έδιναν πραγματική μάχη για την εξουσία. Μέχρι τώρα το πάνε χαλαρά, μην και χαλάσει η σειρά και η τάξη των πραγμάτων.
Η τρέχουσα πολιτική τάξη δυστυχώς φέρει ολόκληρη τα τραύμα της ήττας, το σημάδι της συμμετοχής σε ένα κόλπο που τελείωσε. Και είτε δεν μπορεί, είτε δεν θέλει, είτε δεν είναι ικανή να κάνει το άλμα, τη μεγάλη αλλαγή που χρειάζεται ο τόπος.
Αντιστοίχως και η επιχειρηματική τάξη παραπαίει. Όλοι αυτοί οι σπουδαίοι επιχειρηματίες και οι επενδυτές που τα προηγούμενα χρόνια εμφανίζονταν ως πρότυπα ανάπτυξης και προόδου, κέρδιζαν τα πρωτοσέλιδα των περιοδικών και του οικονομικού Τύπου και η φήμη τους ξεπερνούσε το πανελλήνιο, είναι σήμερα εξαφανισμένοι και πιθανώς πουκάμισα αδειανά.
Οι επιχειρήσεις τους αποκαλύπτονται κακοδιοικημένες, οι ίδιοι λειψοί και ανήμποροι και τα λεφτά τους είτε δεν υπάρχουν, είτε είναι ακινητοποιημένα εκτός Ελλάδος, δεν πρόκειται να εμφανισθούν πριν ασφαλισθεί ο τόπος.
Ούτε την ελάχιστη φιλανθρωπία δεν ασκούν και έφθασε ο Τζώρτζ Σόρος να αναλάβει την όποια πρωτοβουλία μήπως και παρακινηθεί κάποιος εκ των εφοπλιστών μας, να διαθέσει έστω ελάχιστους πόρους στην χώρα που τους γέννησε και τους προσέφερε τις ευκαιρίες να πλουτίσουν.
Καμία πρωτοβουλία δυστυχώς, κανένας εθνικός καημός δεν συνεπαίρνει την τάξη των εχόντων, μήτε το παράδειγμα των εθνικών ευεργετών στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Την ίδια ώρα συμπολίτες μας πένονται, οι άστεγοι πολλαπλασιάζονται, οι άνεργοι περισσεύουν, οι νέοι είναι απογοητευμένοι,ο κόσμος στην πλειονότητά του είναι οργισμένος για όσα έχασε και όσα χάνει, η ελληνική κοινωνία γενικά ζει μέσα στην αγωνία, στην αμφιβολία και στην αμφισβήτηση.
Οι περισσότεροι των πολιτών είναι αλήθεια πως υπομένουν τα βάρη και αναζητούν διεξόδους, ψάχνουν λύσεις, ακόμη και εκείνοι που είχαν καλομάθει στ' αγαθά της άνετης ζωής αυτοπεριορίζονται, δεν αφήνονται να τους καταπιεί η μιζέρια. Και βεβαίως είναι και εκείνοι που δεν μπορούν,δεν δύνανται να αντεπεξέλθουν, που έχουν χάσει τους πάντες και τα πάντα κινδυνεύοντας να περιθωριοποιηθούν, να μείνουν κυριολεκτικά στον δρόμο.
Ωστόσο η χώρα δεν μπορεί να σβήσει. Έστω φτωχότερη και πληγωμένη πρέπει να βρει δυνάμεις ανασύνταξης και ανασυγκρότησης.
Και θα τις βρει γιατί απλούστατα οι χώρες δεν πεθαίνουν. Τώρα, στον καιρό της κρίσης, διαμορφώνονται νέες συνειδήσεις, ανακαλύπτονται δυνάμεις και δυνατότητες, οι άνθρωποι μπορούν να ξαναβρούν τον εαυτό τους και η κοινωνία να ξαναβρεί τις σχέσεις που της αξίζουν.
Την Τετάρτη έρχονται προς ψήφιση στη Βουλή τα μέτρα του νέου μνημονίου. Αν ψηφισθούν και εφαρμοσθούν σωστά ίσως να προσφέρουν μια ευκαιρία ανασυγκρότησης. Ίσως τα συγκεκριμένα μέτρα να συνιστούν μια λύση στο αδιέξοδό μας. Ίσως όχι, γιατί δεν τα πιστεύουν ούτε οι εμπνευστές τους.
Όμως ακόμη κι αν δεν υπάρξει αυτή η ευκαιρία, η ελληνική πολιτεία οφείλει να επανοικοδομηθεί. Και αυτό είναι απαραίτητο να επισυμβεί έτσι ή αλλιώς. Με μνημόνιο ή χωρίς αυτό.
Οι αρχές του λιτού βίου θα επικρατήσουν σε κάθε περίπτωση, όπως και ιδέες επιστροφής στην παραγωγή, στην πραγματική παραγωγή.
Κύριο καθήκον από εδώ και πέρα για όλους τους Έλληνες δεν μπορεί να είναι άλλο από το πως θα αξιοποιήσουν τις δυνατότητες και τις δυνάμεις που έχει ο τόπος για να δημιουργήσουν νέο πλούτο.
Χωρίς παραγωγή νέου πλούτου δεν θα μας σώσει κανείς, ούτε ο Σαμαράς, ούτε ο Τσίπρας, ούτε κανένας άλλος.
Οι Έλληνες, ο καθένας από μας, οφείλουμε να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας.
Ατομικά ή συλλογικά, κατά ομάδες,μικροί και μεγάλοι παραγωγοί ,νέοι επιστήμονες, επαγγελματίες, βιοτέχνες, νέα παιδιά με δυνάμεις και όνειρα, καθένας που μπορεί να κινητοποιήσει πόρους, γνώση,δεξιότητες, δυνάμεις και δυνατότητες να κινητοποιηθούν σε παραγωγική κατεύθυνση, να αλλάξουν το τοπίο.
Είναι η μόνη πραγματική λύση. Η οποία πέραν των άλλων θα είναι και λύση απελευθέρωσης από τους κάθε λογής δυνάστες.

_________________________
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  06/11/2012 -εφημ. ΤΟ ΒΗΜΑ

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Μια τραγική ιστορία: Θάνατος και ορφάνια για να εισπράξουν οι τραπεζίτες 48 δισ. ευρώ


ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ



Με τον θάνατο ενός ακόμα ανθρώπου έβαψε τα χέρια της η πολιτική και οικονομική ελίτ της χώρας που αρχικά προκάλεσε και εν συνεχεία υπέγραψε τα εθνοκτόνα Μνημόνια: Ο οικοδόμος Γιώργος Χατζής 60 χρόνων, που είχε εξαφανιστεί από το σπίτι του στην Σιάτιστα στις 29 Αυγούστου προκειμένου να πάει στο ΙΚΑ να εισπράξει την σύνταξή του βρέθηκε νεκρός, απαγχονισμένος από ένα βράχο, έχοντας δώσει ο ίδιος τέλος στην ζωή του όταν πληροφορήθηκε ότι του είχαν κόψει την πενιχρή αναπηρική σύνταξη που έπαιρνε!
Εκείνη την ημέρα πήρε τηλέφωνο της γυναίκα του και της είπε: «Γυναίκα δεν θα γυρίσω σπίτι. Δεν έχω τίποτα να προσφέρω. Είμαι ένα σκουπίδι. Σας αγαπώ όλους. Να προσέχεις τα παιδιά…»
Από το ΙΚΑ ενημερώθηκε ότι «κόπηκαν» οι πενταροδεκάρες που ελάμβανε ως αναπηρική σύνταξη, η οποία ήταν και ο μοναδικός οικονομικός πόρος για την οικογένειά του.
«Δεν θέλαμε να πιστέψουμε ότι έπαθε κάποιο κακό. Ήταν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση», λέει η σύζυγος του αυτόχειρα που λόγω ενός σοβαρού ατυχήματος κατά την διάρκεια της δουλειάς του έπαθε ρήξη χιαστού και μηνίσκου και εξ αιτίας μη κατάλληλης θεραπείας απέκτησε μόνιμο κινητικό πρόβλημα.
«Για τέσσερα χρόνια του δόθηκε αναπηρική σύνταξη 350 ευρώ και μαζί με τα 50 ευρώ του ΕΚΑΣ έπαιρνε 400 ευρώ που ήταν και τα μοναδικά χρήματα που έμπαιναν σπίτι μας», λέει η σύζυγος του αυτόχειρα.
Τον Φεβρουάριο το ΙΚΑ ενημέρωσε τον ανάπηρο οικοδόμο πως η σύνταξη αυτή θα κοβόταν ανοίγοντας έναν φαύλο κύκλο αιτήσεων, ατελείωτων ωρών αναμονής από γραφείο σε γραφείο και αγωνίας. Στις 29 Αυγούστου του απάντησαν ότι του κοβόταν η σύνταξη!
Η ανάλγητη κυβέρνηση που έτσι ή αλλιώς ελέγχεται από του ξένους του ανακοίνωσε ότι η αναπηρική σύνταξη είχε κοπεί οριστικά και θα έπρεπε να περιμένει πέντε ολόκληρα χρόνια χωρίς κανένα βοήθημα ώσπου να του εγκριθεί κάποια νέα μειωμένη σύνταξη.
Σακατεμένος από το ατύχημα που δεν του επέτρεπε να ξαναβρεί μεροκάματο σε κάποια οικοδομή ο Γιώργος Χατζής λύγισε κάτω από το βάρος της φτώχειας και της απελπισίας. Κάποιοι του έκοψαν τη σύνταξη… κι αυτός αποφάσισε να κόψει το νήμα της ζωής του.
Πριν λίγες μέρες ένας βοσκός, στην ορεινή βραχώδη περιοχή της Γαλατινής, αντίκρισε έναν ανθρώπινο σκελετό σε προχωρημένη αποσύνθεση να κρέμεται από τον βράχο!
Η κινητοποίηση της Αστυνομίας ήταν άμεση και ακολούθησε επιχείρηση περισυλλογής του αποσυνθεμένου πτώματος, όπου και διαπιστώθηκε ότι άνηκε στον άτυχο 60χρόνο συνταξιούχο οικοδόμο που είχε εξαφανιστεί στις 29 Αυγούστου 2012.
 Ένας ακόμα Έλληνας νεκρός θυσία στον "Μινώταυρο" των Μνημονίων.
Μπορεί να είναι όμως "ήσυχος" εκεί που βρίσκεται: Η κυβέρνηση ψήφισε να πάρουν οι τράπεζες τα 48 δισ. ευρώ "Για να βρούν τα παιδιά του δουλειά", όπως είπε ο πρωθυπουργός Α.Σαμαράς την βραδιά που ψηφίστηκε το επαίσχυντο Μνημόνιο ΙΙΙ.

__________________________
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Οι ηλικιωμένοι βιώνουν ίσως περισσότερο από άλλες ομάδες του πληθυσμού, τον αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης


Γηρατειά σε κρίση

 

Έζησαν και άλλες κρίσεις και άλλες δυσκολίες, πολέμους, ξενιτιά και οικονομικά προβλήματα. Τότε όμως ήταν νέοι και μπορούσαν. Μπορούσαν να δουλέψουν σκληρά και να παλέψουν για τους εαυτούς τους, τα παιδιά τους και τις οικογένειές τους. Τώρα που μεγάλωσαν και η ηλικία τούς στερεί τις δυνάμεις, χρειάζονται περισσότερη υποστήριξη όχι μόνο για τα απλά και τα καθημερινά αλλά και για τα δύσκολα, για τη στιγμή της ασθένειας, της ανάγκης.
Οι ηλικιωμένοι βιώνουν ίσως περισσότερο από άλλες ομάδες του πληθυσμού, τον αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης ενώ, την ίδια στιγμή, έχουν να αντιμετωπίσουν το υψηλό κόστος των φαρμάκων αλλά και τα προβλήματα που ταλανίζουν σήμερα το σύστημα υγείας και κοινωνικής πρόνοιας της χώρας.
Εν μέσω αυτής της κρίσης, μεγαλώνει η ζήτηση για κάποια θέση σε μια μονάδα περίθαλψης ηλικιωμένων του κράτους, της εθελοντικής πρωτοβουλίας, της εκκλησίας ή των δήμων.
Εκεί απευθύνονται κυρίως όσοι δεν έχουν συγγενείς για να τους φροντίσουν, όσοι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στο κόστος μιας ιδιωτικής μονάδας (από 600 έως 1300 ευρώ μηνιαίως) ή όσοι λαμβάνουν τόσο χαμηλή σύνταξη που δεν αποτελεί καν δέλεαρ για κάποιον οικείο ώστε να τους γηροκομήσει.
Είναι, άλλωστε, χαρακτηριστικό ότι είχε εκδηλωθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα η τάση πολλών ηλικιωμένων να εγκαταλείπουν ιδιωτικές μονάδες περίθαλψης προκειμένου να συγκατοικήσουν με τα παιδιά και τα εγγόνια τους και να τα υποστηρίξουν με τη σύνταξή τους.
«Κάθε εβδομάδα δεχόμαστε το λιγότερο τρία με τέσσερα τηλεφωνήματα από ηλικιωμένους που ενδιαφέρονται να έρθουν στο Χαρίσειο Γηροκομείο» αναφέρει στο ΑΜΠΕ ο διευθυντής του Ιωάννης Ταγαράκης.
Ο ίδιος σχολιάζει ότι προτεραιότητα έχουν εκείνοι που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα και δεν έχουν οικογένεια. Ωστόσο επισημαίνει ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν ελεύθερες θέσεις στη συγκεκριμένη μονάδα, η οποία ανήκει σε μια μεγάλη οικογένεια ευεργετών της Θεσσαλονίκης που εμπιστεύτηκαν τη λειτουργία της στη Μητρόπολη.
Λόγω οικονομικής κρίσης έχουν αυξηθεί και τα αιτήματα για περίθαλψη στο γηροκομείο της Μητρόπολης Κασσανδρείας που λειτουργεί στην Αρναία.
«Βλέπουμε όλο και περισσότερο το σκληρό πρόσωπο της κοινωνίας που οδηγεί ανθρώπους με παιδιά ή χωρίς παιδιά στο ίδρυμα» σημειώνει ο πατέρας Χρυσόστομος Μαηδόνης, διευθυντής του εν λόγω κέντρου. Τονίζει δε ότι παλαιότερα, σε έναν χρόνο, υπήρχαν δέκα το πολύ αιτήσεις ενώ τα τελευταία χρόνια πολλαπλασιάζονται διαρκώς, φτάνοντας τις 30 ετησίως, ιδίως για περιπτώσεις κατάκοιτων και άρρωστων ανθρώπων.
«Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Υπάρχει μια τεράστια λίστα αναμονής για ανθρώπους που αναζητούν κάποια θέση στο κρατικό ίδρυμα ‘Άγιος Παντελεήμονας’ που βρίσκεται στη δυτική Θεσσαλονίκη αλλά και στο Χαρίσειο Γηροκομείο, καθώς δεν είναι ιδιωτικά.
Σκεφτόμαστε διαρκώς ότι για να ανοίξει’κάποια θέση θα πρέπει κάποιος να πεθάνει, όσο μακάβριο και αν ακούγεται κάτι τέτοιο, ενώ η κατάσταση διαρκώς επιδεινώνεται» υπογραμμίζει, από την πλευρά της, η εντεταλμένη περιφερειακή σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας για θέματα πρόνοιας Έφη Βασιλειάδου.
Εναλλακτική λύση, κατά την κ. Βασιλειάδου, αποτελούν οι δομές που λειτουργούν στους Δήμους, οι οποίοι μάλιστα επέδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για συμμετοχή σε νέο ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την ημερήσια φροντίδα ηλικιωμένων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα ΚΗΦΗ, (Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων) που λειτουργούν στους Δήμους και μπορούν κατά τη διάρκεια της ημέρας να προσφέρουν υπηρεσίες υποστήριξης σε ηλικιωμένους. Το μειονέκτημα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι τα συγκεκριμένα κέντρα δεν εξασφαλίζουν διαμονή για όσους εξυπηρετούν.
Το ανθρώπινο πρόσωπο της κρίσης
«Το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνει κάποιος που έχει ανάγκη, είναι να απευθυνθεί στον Δήμο του. Εκεί, οι αρμόδιοι, σε συνεργασία με εθελοντές αναζητούν και δίνουν λύσεις, που μπορούν να φτάσουν ακόμη και στην εξυπηρέτηση των αναγκών ενός ηλικιωμένου αναφορικά με την παροχή φαγητού, ιατρικής φροντίδας και καθαριότητας στο σπίτι» τονίζει η κ. Βασιλειάδου.
Σχολιάζει δε ότι αιτήματα δήμων και ενδιαφερομένων φτάνουν και στις δομές πρόνοιας της Περιφέρειας, οι οποίες επικοινωνούν με ιδιωτικές μονάδες περίθαλψης ηλικιωμένων προκειμένου να δεχτούν να φιλοξενήσουν ηλικιωμένους με χαμηλότερο από το κόστος που ορίζουν κάθε φορά.
«Υπάρχει καλή πρόθεση και με μεγάλη μας χαρά θα μπορούσαμε να συνεισφέρουμε στον τομέα αυτό» σημειώνει η διευθύντρια της ιδιωτικής μονάδας «Άγιος Νικόλαος» Λίλιαν Μακραντωνάκη.
Η ίδια δίνει έμφαση στο ανθρώπινο πρόσωπο της μονάδας που διευθύνει, κάνει λόγο για ηθική δέσμευση απέναντι στους ηλικιωμένους και υπογραμμίζει την ανάγκη ψυχολογικής υποστήριξής τους από κάθε μονάδα και το οικογενειακό τους περιβάλλον.
Ενδεικτική της ιδιωτικής φιλάνθρωπης πρωτοβουλίας είναι και η φιλοξενία δεκάδων ηλικιωμένων του Χαρίσειου Γηροκομείου σε μεγάλο και πολυτελές ξενοδοχείο της Χαλκιδικής.
«Η ίδια η ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου, πέραν της δωρεάν φιλοξενίας που προσφέρει στους γέροντες και τις γερόντισσες, τους ‘υπηρετεί’ στην κυριολεξία, στη μονάδα που παραχωρεί για 15 μέρες από την 1η Οκτωβρίου στη διάθεση των ηλικιωμένων» τονίζει ο κ. Ταγαράκης.
Στο ίδιο πνεύμα, έχει δημιουργηθεί στην Αρναία μια ομάδα ανθρώπων που προσφέρουν εθελοντική εργασία στο ίδρυμα που περιθάλπει ηλικιωμένους στην περιοχή. Καθημερινά προσφέρεται διατροφή, φροντίδα, ένδυση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ενώ στα σχέδια της διοίκησης βρίσκεται η ένταξη στο ΕΣΠΑ, για χρηματοδότηση, της δημιουργίας μονάδας χρόνιων παθήσεων που θα μπορεί να φιλοξενεί μέχρι 50 άτομα. Δεδομένων μάλιστα των οικονομικών δυσχερειών που αντιμετωπίζει το ίδρυμα, είναι πολλοί αυτοί που προσφέρουν όσα χρήματα μπορούν για να συμβάλλουν στην κάλυψη των εξόδων του.
Προσπάθειες για την εξουδετέρωση της ψυχολογίας του ιδρυματισμού
Απέναντι στους αρνητικούς συνειρμούς που μπορεί να δημιουργεί ακόμη και το άκουσμα μόνο της λέξης «γηροκομείο», οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτά πασχίζουν να εξουδετερώσουν την ψυχολογία του ιδρυματισμού.
«Το Χαρίσειο Γηροκομείο εδώ και χρόνια έχει δώσει την ελευθερία στους γέροντες να εξέρχονται από αυτό ελεύθερα, αρκεί να επιστρέφουν τις ώρες του φαγητού και της ξεκούρασης.
Παράλληλα έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν αν το επιθυμούν» τονίζει ο κ. Ταγαράκης. Παράλληλα, υπογραμμίζει ότι η σημασία του χώρου διαμονής είναι μεγάλη, γι αυτό ολοκληρώθηκε πρόσφατα η νέα πτέρυγα του γηροκομείου όπου θα μεταφερθούν οι 80 ηλικιωμένοι του ώστε να ανακαινιστεί και η υπάρχουσα. Έτσι, στο τέλος, θα μπορούν να φιλοξενηθούν 150 ηλικιωμένοι σε όλη την έκταση του κτιρίου.
Αντίστοιχη είναι και η πρακτική ορισμένων ιδιωτικών μονάδων που επιλέγουν να δημιουργούν υποδομών που δεν θυμίζουν καν γηροκομείο.
«Για να αισθανθεί κάποιος άνετα θα πρέπει ο χώρος όπου βρίσκεται να μην δημιουργεί ιδρυματικές συνθήκες. Γι αυτό έχουμε δώσει έμφαση στις καλές συνθήκες διαβίωσης και επενδύσαμε μεγάλη αγάπη και καλή διάθεση» σημειώνει η κ. Μακραντωνάκη.
Σε κάθε περίπτωση, άνθρωποι των γηροκομείων, της εκκλησίας, της φιλανθρωπίας, της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και του εθελοντισμού στέλνουν ένα κοινό μήνυμα στην κοινωνία υπογραμμίζοντας ότι «οι γέροντες δεν είναι άχρηστοι, δεν είναι για πέταμα».
Αυτή την έννοια έχουν, άλλωστε, τα λόγια του πατρός Χρυσοστόμου Μαηδόνη για κάποιους από εκείνους που έζησαν στο ίδρυμα της Αρναίας: τον παππού Νεοκλή, τσομπάνη που γνώριζε απ’ έξω όλη την Αγία Γραφή, τον παπά Βαγγέλη που πέντε ώρες την ημέρα διάβαζε και πέντε προσευχόταν και τη γερόντισσα Σταυρίτσα Ζαχαρίου, που στα 80 της χρόνια αποφάσισε να μείνει στην Αρναία όμως ύστερα από δύο χρόνια έφυγε για την Αφρική ώστε να συνεχίσει εκεί το ιεραποστολικό της έργο.
___________________
eZy News    http://www.ezy.gr/ghrateia-se-krish/

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Οικονομική κρίση ή κρίση αξιών;



Ενώ οι Ισπανοί καλούνται να σφίξουν ολοένα και περισσότερο το ζωνάρι, οι Γερμανοί ανησυχούν ότι ο αγαπημένος τουριστικός τους προορισμός ενδέχεται να εξελιχθεί σε έναν νέο «χρόνια ασθενή».
Οι Ισπανοί από την πλευρά τους εμφανίζονται δυσαρεστημένοι όχι μόνον από τον πρωθυπουργό.... της χώρας Μαριάνο Ραχόι αλλά και από την γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ και τη συνταγή της λιτότητας. Δεν είναι λίγοι οι Ισπανοί που πιστεύουν ότι η Γερμανία επωφελείται από την ισπανική κρίση.
Το κλίμα στην Ισπανία είναι πολύ βαρύ και δεν είναι τυχαίο ότι στο περιθώριο των εκδηλώσεων διαμαρτυρίας αυξάνονται τα περιστατικά βίας, λέει ο μουσικός Μανουέλ Βιγιάλτα, που μένει στο κέντρο της Μαδρίτης: «Μιλάμε για απόγνωση», λέει ο 55χρονος, «όλα γίνονται στις πλάτες των χαμηλόμισθων, δεν υπάρχει φόρος πλουσίων ούτε κοινή δράση των μεγάλων ισπανών επιχειρηματιών, όπως του ιδρυτή του Zara, Αμανάθιο Ορτέγκα. Υπάρχει μόνο φυγή κεφαλαίων».

Παραοικονομία και διαφθορά

Πολλοί Ισπανοί, όπως ο διευθύνων σύμβουλος της διαφημιστικής Lime XL, Χοακίν Γκόμεζ, θεωρούν απαράδεκτο το γεγονός ότι από πλευράς των Γερμανών και των υπολοίπων Ευρωπαίων, δεν θίγονται τα άλλα μεγάλα προβλήματα της Ισπανίας. «Η παραοικονομία, οι κακοπληρωτές και η διαφθορά καταστρέφουν τη χώρα και τις τεράστιες δυνατότητές της», όπως λέει και συμπληρώνει: «Μακροπρόθεσμα δεν αλλάζει κάτι με τα μέτρα λιτότητας, η φτώχεια θα ενταθεί ενώ οι αναποτελεσματικές και επιζήμιες για την ανταγωνιστικότητα δομές του κράτους θα διατηρηθούν, καταβροχθίζοντας τα λεφτά των Βρυξελλών».

Με την άποψή του συμφωνεί και ο καθηγητής Οικονομίας στο Πολυτεχνικό Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης Ρομπέρτο Σεντένο: «Πρέπει να εξέλθουμε μόνοι μας από την κρίση και να επανεξετάσουμε το σύνολο των οργανωτικών δομών του κράτους. Τα τελευταία 30 χρόνια έχει αναπτυχθεί μια συστηματική διαφθορά που εκφράζεται μέσα από τις ανεξέλεγκτες διοικήσεις των 17 αυτόνομων περιοχών και πόλεων». Όπως σημειώνει ο καθηγητής, «ιδρύθηκαν δημόσιες επιχειρήσεις και ιδρύματα, κατασκευάστηκαν αεροδρόμια και αυτοκινητόδρομοι τα οποία ωφέλησαν εν τέλει μόνον τους τοπικούς πολιτικούς παράγοντες, οδηγώντας παράλληλα και με τις υπέρογκες δαπάνες τους τον κρατικό προϋπολογισμό στην καταστροφή».
Αυτά τα κακώς κείμενα της χώρας έχουν βάλει στο στόχαστρό τους οι δεκάδες πρωτοβουλίες πολιτών που ιδρύθηκαν από τότε που ξέσπασε η κρίση. Μέσω διαδικτύου, εκδηλώσεων και κινητοποιήσεων, διαμαρτύρονται για την αύξηση του ΦΠΑ, την ανεργία του 25 %, τις καθημερινά 500 περίπου εξώσεις αλλά και τις πολυάριθμες περικοπές στις κοινωνικές παροχές.

Κοινωνική κρίση
Οι λόγοι της κρίσης δεν είναι όμως μόνον οικονομικοί, λέει ο Σαντιάγκο Αμπασκέλ, επικεφαλής του ιδρύματος Denaes: «Υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί λόγοι για την φοβερή αυτή κρίση που βιώνουμε οι οποίοι δεν γίνονται πάντα αντιληπτοί στο εξωτερικό όπου την συνδέουν με χαμηλή παραγωγικότητα κτλ. Είναι όμως και μια κρίση του κράτους και των αξιών. Πρέπει να επανεξετάσουμε την οργάνωση του κράτους. Θα είναι δύσκολο να εξέλθουμε από την κατάσταση αυτή εάν δεν δρομολογήσουμε βαθιές δημοκρατικές και θεσμικές μεταρρυθμίσεις και δεν αλλάξουμε τρόπο σκέψης και άσκησης της πολιτικής».

Για κρίση αξιών κάνει λόγο και ο Φελίπε Παγέτε-Ρίβας, πρώην μάνατζερ της ΙΒΜ: «Πιστεύω ότι η κρίση δεν είναι οικονομική. Είναι μια κοινωνική κρίση με οικονομικά συμπτώματα. Είναι λάθος να ισχυρίζεται κανείς ότι βιώνουμε μια οικονομική κρίση, γιατί έτσι αποπροσανατολίζει από την πραγματικότητα. Πέσαμε θύματα της ανεξέλεγκτης κατανάλωσης, της απληστίας και του κέρδους. Είναι μια κρίση αξιών και δεν αφορά μόνον την Ισπανία, αλλά όλο τον κόσμο, και δεν χρειάζεται να είναι κανείς προφήτης για να μαντέψει ότι θα πλήξει και άλλες χώρες της δύσης».


Stefanie Müller / Κώστας Συμεωνίδης
Υπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη
Από:  dw.de


* από το: http://neakeratsiniou.blogspot.com/2012/10/blog-post_6026.html#ixzz29IzIR7wE

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Τα διεθνή ΜΜΕ για την επίσκεψη Μέρκελ...

MERKELRAUS_304562523
Το σύνολο των ξένων ΜΜΕ καλύπτουν εκτενέστατα με ζωντανές μεταδόσεις και ανταποκρίσεις την επίσκεψη εξπρές της Γερμανίδας καγκελάριου στην Αθήνα, σχολιάζοντας τόσο τα δρακόντεια αστυνομικά μέτρα, τα επεισόδια όσο και τα ερωτήματα που προκύπτουν από την απόφαση της κ. Μέρκελ να πραγματοποιήσει το ταξίδι αυτό τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

Με ζωντανή κάλυψη των διαδηλώσεων και των εξελίξεων στο κέντρο της Αθήνας καλύπτει η DailyTelegraph, η Guardian, η ισπανική El Pais, όπως και αρκετά γερμανικά μέσα ενημέρωσης.

“Η Γερμανίδα καγκελάριος προσγειώθηκε στην Αθήνα φορώντας σακάκι στο χρώμα του lime- το ίδιο με εκείνο που φόρεσε στη νίκη της Γερμανίας επί της Ελλάδας στο Euro 2012- χαμογελώντας πλατιά στον οικοδεσπότη της, τον Έλληνα πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, που την υποδέχτηκε στο κόκκινο χαλί. Αλλά πριν η αυτοκινητοπομπή της Μέρκελ αφήσει ακόμη το αεροδρόμιο, δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώνονταν σε κεντρικές πλατείες για να καταγγείλουν τη γυναίκα που περισσότερο ταυτίζεται με τα μέτρα λιτότητας που φταίνε για τα επίπεδα ρεκόρ της φτώχειας και της ανεργίας”, γράφει με δόση σαρκασμού η βρετανική Guardian.

Το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters γράφει ότι η πιο ισχυρή ηγέτης της Ευρώπης μπορεί να περιμένει εχθρική υποδοχή από ένα λαό βουτηγμένο στην ύφεση. Μάλιστα σημειώνει ότι μεγάλο μέρος του λαού θεωρεί ότι για τη λιτότητα φταίει η αλαζονική Γερμανία σαν αντίτιμο των έκτακτων δανείων προς την Ελλάδα. Επίσης σχολιάζει το γεγονός ότι η αστυνομία έχει απαγορεύσει τις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας εξαιτίας της άφιξης της γερμανίδας καγκελάριου.

Οι New YorkTimes γράφουν ότι“η Μέρκελ απλώνει χέρι προς την Ελλάδα με τους Γερμανούς ψηφοφόρους στο μυαλό της” , ενώ το Aljazeera προσθέτει ότι “έχει επικριθεί στο παρελθόν από τα γερμανικά μέσα για την αποφυγή της επίσκεψης στην ελληνική πρωτεύουσα σε αντίθεση με τον πρόεδρο της ΕΕ Βαν Ρομπάι, τον πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόσο και Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, επικεφαλή της ευρωζώνης.”

Την αποδοκιμασία του ελληνικού λαού προς την κ. Μέρκελ σχολιάζει και το CNN σε δημοσίευμά του με τίτλο “Η Μέρκελ δεν φέρνει δώρα στην Ελλάδα”. Το δίκτυο αναφέρει ότι “είναι ανεπιθύμητη στην Αθήνα περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο ευρωπαίο ηγέτη: στα μάτια των Ελλήνων είναι η κύρια υπεύθυνη για τα δραστκά μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν από την ΕΕ στην Ελλάδα για να επιλύσει την κρίση χρέους της. Μάλιστα, σε διαδηλώσεις και αφίσες την έχουν εμφανισει ως Ναζί”.

Το BBC τέλος σχολιάζει τα αυξημένα αστυνομικά μέτρα εν όψει της επίσκεψης Μέρκελ, ενώ αναφέρεται στην απαγόρευση των κινητοποιήσεων σε κεντρικά σημεία της πρωτεύουσας και στις διαδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν. Παράλληλα καλύπτει τις επιτόπιες εξελίξεις συμπεριλαμβάνοντας μαρτυρίες διαδηλωτών.

______________________________________
.Επιμέλεια: Δήμητρα Δρακάκη
http://www.theinsider.gr/

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

ΓΕΝΟΠ: Κατάληψη στο κτίριο Πληροφοριακών Συστημάτων της ΔΕΗ – «Σκάνδαλο! Το χαράτσι πληρώνουν μόνο τα κορόιδα οι φτωχοί»



Σε κατάληψη του κτιρίου Πληροφοριακών Συστημάτων της ΔΕΗ, στην οδό Μεσογείων 190-194, προχώρησε απόψε η ΓΕΝΟΠ, όπως γνωστοποίησε ο πρόεδρός της κ. Ν. Φωτόπουλος.
Ο λόγος, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι να αναζητηθούν στοιχεία σχετικά με το τέλος ακινήτων που εισπράττεται μέσω των λογαριασμών ρεύματος τα οποία κατά τον κ. Φωτόπουλο «συνιστούν σκάνδαλο απέναντι στο φτωχό λαό. Στοιχεία που θα αποδείξουν ότι πληρώνουν μόνο τα κορόιδα».


Ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ αναφέρει ότι η κατάληψη θα συνεχιστεί έως ότου τεκμηριωθούν τα συγκεκριμένα στοιχεία, τα οποία, πιθανώς, θα παρουσιαστούν αύριο σε συνέντευξη Τύπου.
Σε ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία αναφέρει ότι με την αποψινή ενέργεια «στέλνει μήνυμα στο σάπιο πολιτικό σύστημα που επί χρόνια έκρυβε τη λίστα Λαγκάρντ».
Η ΓΕΝΟΠ υπερασπίζεται τέλος τους εργαζόμενους των ναυπηγείων Σκαραμαγκά που εισέβαλαν την περασμένη εβδομάδα στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, λέγοντας οτι «αν κάποιοι έπρεπε να καθίσουν αύριο στο σκαμνί, δεν είναι οι εργαζόμενοι των ναυπηγείων Σκαραμαγκά αλλά εσείς που τους εμπαίζετε μήνες τώρα, αφήνοντάς τους απλήρωτους».


___________________________
* από το: http://neakeratsiniou.blogspot.com/2012/10/blog-post_6462.html#ixzz28grO885h

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Παρα-κρούσεις;

Καθηγητής Γιάννης Πανούσης,
 Βουλευτής ΔΗΜΑΡ

Οι κυβερνητικοί λειτουργοί 
χωρίζονται σε επιτυχόντες, 
αποτυχόντες και …τυχόντες
                                        Ηλ. Μαλεβίτης, 
                                  Το χιούμορ και οι έλληνες πολιτικοί

1. Πολιτικοί και πολίτες (ιδίως αυτοί που έχουν και εκφράζουν προσωπική άποψη) θεωρούνται ύποπτοι ή και ένοχοι (από τους ακρο-δεξιο-αριστερούς «εισαγγελείς») μέχρι να υιοθετήσουν τις πρακτικές ή και τις «αρχές» των χώρων αυτών, οπότε αποδίδονται «λευκοί στο… χάος».
2. Η ιδεολογική θολούρα που επικρατεί στην πολιτική, στην κοινωνία, στους θεσμούς είναι ιδιαίτερα έντονη στη Βουλή σε βαθμό που αν αφήνονταν ελεύθεροι οι βουλευτές τουλάχιστον 100 από αυτούς θα άλλαζαν κόμμα.
3. Παραφράζοντας το δοξαστικόν «Δίδαξόν με τα δικαιώματά σου» θα ήμουν ευτυχής αν γνώριζα ποιος φορέας στην Ελλάδα διδάσκει τα δικαιώματα του καθενός (και κατ’ επέκταση των υποχρεώσεών του) και οριοθετεί διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην ανομία και στο δίκαιο.
Αν υπάρχει κάποιος (που αντικαθιστά το Κράτος;) ας το (απο)δείξει. Ως την ώρα όλοι οι «αρμόδιοι» (Ένωση Συνταγματολόγων, Σύλλογος Κοινωνιολόγων, Ενώσεις για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Ιδρύματα, ΑΕΙ κλπ) σιωπούν ή περί άλλα τυρβάζουν.

Υ.Γ. Η Μεταπολίτευση γκρέμισε τα οράματά της. Η (δική μας;) Μετα-Μεταπολίτευση έχει όραμα για να χτίσει;

___________________________________

Σάββατο 21 Ιουλίου 2012

Οι χουντικοί ήξεραν για την τουρκική απόβαση στην Κύπρο και παραθέριζαν!


Η προδοσία της Κύπρου σ΄ ένα έγγραφο-φωτιά!





Προδότες ή απλώς ηλίθιοι.; Οι χουντικοί που παρίσταναν τους υπερπατριώτες -όπως και πολλοί νοσταλγοί τους- είχαν έγκαιρα ειδοποιηθεί για τις τουρκικές στρατιωτικές ετοιμασίες για την απόβαση στη Κύπρο. Αδιαφόρησαν απολύτως και γι΄ αυτό όλοι πια έχουν πειστεί ότι επρόκειτο για προδοσία.




Το Onalert δημοσιεύει σήμερα ένα έγγραφο-φωτιά που αποδεικνύει ότι στην Αθήνα οι “πατριώτες” χουντικοί γνώριζαν τα πάντα.

Μετά την εκδήλωση του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου την 15 Ιουλίου 1974 όλοι θεωρούσαν πιθανή την επέμβαση των Τούρκων στην Κύπρο.


Η πιθανότητα κάθε μέρα, κάθε ώρα, μεγάλωνε και ενώ ή επέμβαση γινόταν πραγματικότητα οι εντολές από το Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων (Α.Ε.Δ.) μέχρι τα μεσάνυχτα της 19ης Ιουλίου ήταν στερεότυπες: «Μην προβαίνετε σε επιστράτευση, μην κάνετε κινήσεις πού μπορούν να αποτελέσουν αφορμή επέμβασης από μέρους των Τούρκων, αυτοσυγκράτηση».

Πληροφορίες που έφταναν συνεχώς τις προηγούμενες μέρες, στο Α.Ε.Δ, έμειναν ανεκμετάλλευτες.
Η «ηγεσία» του συνόλου των Ελληνικών Ενόπλων δυνάμεων κατά το πενθήμερο 15/7 έως 19/7 πού όλα έδειχναν ότι θα γίνονταν Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, εφησύχαζε στα θέρετρά της και δεν ελάμβανε κανένα μέτρο για την αντιμετώπιση του επικείμενου κινδύνου.

Σήμερα 37 χρόνια μετά αποκαλύπτουμε έγγραφο-σήμα του ΓΕΕΦ προς το Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων που δυστυχώς αν και μιλούσε για την επικείμενη εισβολή , έμεινε ανεκμετάλλευτο και δυστυχώς κανείς από τους συμμετέχοντες στην προδοσία και διχοτόμηση της Κύπρου δεν τιμωρήθηκε , πολλοί δε αναδείχθηκαν μέχρι και στην ανώτατη στρατιωτική ηγεσία.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ





ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Το χρονικό του ΒΕΛΟΥΣ

"Περιμένοντας τον Παπάγο".Ένας γνωστός Ταξίαρχος,ανατρέχει στο παρελθόν για να εξηγήσει το παρόν

______________________________
http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=152744&nslt=1&catid=3

Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

«ΔΕΙΓΜΑΤΑ» ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ



Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Χωρίς τη βοήθεια των συναδέλφων που κάνουν το ρεπορτάζ του ΠΑΣΟΚ -οι οποίοι και οι ίδιοι τηλεφωνούσαν, ρωτούσαν και κρατούσαν σημειώσεις για να μην ξεχάσουν τα άγνωστα σχεδόν ονόματα που τους έλεγαν – ήταν αδύνατον χθες να αναγνωρίσουμε τους φίλους του προέδρου του κόμματος που είχαν προωθηθεί σε θέσεις υπουργών και υφυπουργών. Σαφώς μεγαλύτερη κοινωνική επιφάνεια και αναγνωρισιμότητα είχαν οι προερχόμενοι από το χώρο της ΔΗΜΑΡ υπουργοί Δικαιοσύνης και Διοικητικής Μεταρρύθμιση Αντώνης Ρουπακιώτης και Αντώνης Μανιτάκης, η οποία πάντως απέφυγε και αυτή να υπουργοποιήσει πολιτικά της στελέχη.
Ευνόητο είναι ότι η κυβέρνηση αυτή απογοήτευσε σφόδρα ακόμη και τους ψηφοφόρους των κομμάτων που τη συγκρότησαν. Μέχρι και από τη Ν.Δ. απουσιάζει πληθώρα στελεχών πρώτης γραμμής.
Εύλογο είναι το ερώτημα γιατί ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης επέλεξαν να σχηματίσουν μια κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, από τη δράση της οποίας θα υφίστανται ακέραιο μόνο το πολιτικό κόστος, χωρίς να απολαμβάνουν ουσιαστικά κέρδη από τη νομή της εξουσίας. Τί είδους κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» είναι αυτή, όταν το ΠΑΣΟΚ δεν κάνει υπουργό κανένα στέλεχός του για να σώσει, υποτίθεται, την πατρίδα; Πρόκειται προφανώς για παραμύθι παραπλάνησης πολιτικά αφελών.
Φυσικά, η στάση του Ευ. Βενιζέλου έχει εξήγηση, όπως άλλωστε τα πάντα στην πολιτική. Απλούστατα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αδιαφορεί παντελώς για την επιτυχία ή την αποτυχία αυτής της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ με πρω­θυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά.
Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η επικράτησή του στη σκληρή εσωκομματική διαπάλη που θα ακολουθήσει άμεσα για τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και τη συγκρότηση ενός νέου κεντροαριστερού κόμματος που θα το αντικαταστήσει!

Αυτός και μόνο αυτός είναι ο λόγος άλλωστε που δεν άφησε τον Λοβέρδο, τον Χρυσοχοϊδη, τον Σκανδαλίδη ή οποιο­δήποτε άλλο στέλεχος κορυφαίο και προβεβλημένο του ΠΑΣΟΚ να γίνει υπουργός, όπως τουλάχιστον οι δύο πρώτοι επιθυμούσαν διακαώς και δεν δίσταζαν να το διατυμπανίσουν.
Αν γίνονταν υπουργοί, θα αξιοποιού­σαν τους υπουργικούς τους θώκους όχι για να «σώσουν τη χώρα», αλλά για να σφυρηλατήσουν προσωπικές συμμαχίες και δεσμούς με οικονομικούς παράγοντες ή με κατεστημένα συμφέροντα προ­κειμένου να ενισχυθεί η θέση τους για να διεκδικήσουν ακόμη και την αρχηγία του νέου κεντροαριστερού κόμματος!
Γι' αυτό και οι ενδιαφερόμενοι είχαν κυριολεκτικά λυσσάξει να γίνουν υπουρ­γοί υπό τον Σαμαρά, αλλά γι' αυτό και ο Βενιζέλος δεν ήταν τρελός να τους αφή­σει να παίξουν τα προσωπικά τους παι­χνίδια εναντίον του από ενισχυμένες θέσεις υπουργών! Το πάθημα άλλωστε του αρχηγού του ΛΑΟΣ, Γιώργου Καρατζαφέρη, ο οποίος μόλις έκανε υπουργούς τον Βορίδη και τον Αδωνι τους είδε να του κουνούν το μαντίλι και να σαλ­πάρουν για τη ΝΔ, έχει γίνει μάθημα σε όλους τους πολιτικούς αρχηγούς.
Ο Ευ. Βενιζέλος κήρυξε «προεδρική δικτατορία» στο ΠΑΣΟΚ διαλύοντας όλα τα όργανα του κόμματος αμέσως μετά τη συντριβή στις εκλογές της 6ης Μαΐου, για να μην τον ανατρέψουν. Θα ήταν πολιτικά ανόητος επομένως αν διόριζε στελέχη του ΠΑΣΟΚ -δηλαδή εσωκομματικούς πολιτικούς του αντιπάλους! - σε υπουργικές θέσεις με κίνδυνο να ενι­σχυθούν τόσο ώστε συνασπιζόμενοι εναντίον του να τον καρατομήσουν και να του φάνε την καρέκλα του αρχη­γού!
Την τακτική Βενιζέλου αντέγραψε και ο Φώτης Κουβέλης, ο οποίος γνωρίζει άριστα ότι τουλάχιστον τα τρία τέταρτα των ψηφοφόρων της ΔΗ­ΜΑΡ είναι ΠΑΣΟΚτζήδες. Μεγάλο μέρος αυτών μάλιστα δεν έχει αλλάξει καν πολιτικές πεποιθήσεις, αλλά ψήφισε ΔΗ­ΜΑΡ επειδή γνωρίζει πως στο κόμμα αυτό έχει «ταμπουρωθεί» ο κύριος εναπομείνας όγκος των «εκσυγχρονιστών» της εποχής Σημίτη!
Αξιοποιούν τη ΔΗΜΑΡ για να συμμε­τάσχουν και αυτοί από καλύτερες θέσεις στη διαπάλη για τον χαρακτήρα και την ηγεσία του νέου κεντροαριστερού κόμματος που θα διαδεχθεί το ΠΑΣΟΚ.

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ - ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ …….«ΔΕΛΦΙΝΟΚΤΟΝΟΣ»!
Η… εξόντωση κάθε επίδοξου «δελφίνου» σε οποιοδήποτε από τα τρία κυβερνητικά κόμματα (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) συνιστά τελικά το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της κυβέρνησης! Πρωτοστατούντος του Ευ. Βενιζέλου και αντιγράφοντας την τακτική του οι Αντώνης Σαμαράς και Φώτης Κουβέλης, οι τρεις συγκυβερνώντες πολιτικοί αρχηγοί εξαφάνισαν από την κυβέρνηση αυτή κάθε επίδοξο διεκδικητή της προεδρίας των αντίστοιχων κομμάτων τους.
Τέτοια συντονισμένη…. «δελφινοφαγία» πρώτη φορά βλέπουμε! Εντελώς κούφια ακούγονται τα φληναφήματα περί «σωτηρίας της πατρίδας». Η σωτηρία της….αρχηγικής καρέκλας τους ενδιαφέρει τους πολιτικούς αρχηγούς, την πατρίδα θα τη σώσουν με τα….τσικό που έβαλαν στην κυβέρνηση!

_____________________________________________
*Δημοσιεύθηκε στο «Έθνος» την Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012.

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

«Έφυγε» ο Θόδωρος Αγγελόπουλος

  Αντίο στον μεγάλο μας σκηνοθέτη .................................... 
Έχασε τη μάχη με τη ζωή στα 77 του, ο κορυφαίος σκηνοθέτης
...βρισκόταν σ' εκείνη την περιοχή
 για την νέα του ταινία...

Η έβδομη τέχνη έμεινε πιο φτωχή μετά τον θάνατο του κορυφαίου σκηνοθέτη Θόδωρου Αγγελόπουλου, ο οποίος έχασε τη μάχη αργά το βράδυ της Τρίτης έπειτα από τροχαίο στον περιφερειακό της Δραπετσώνας, όπου βρισκόταν για γυρίσματα της νέας του ταινίας.


Ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης – πρεσβευτής της Τέχνης στη χώρα μας , ήταν ίσως από τους πιο διάσημους Έλληνες στον κόσμο στον χώρο των τεχνών και ειδικά στον κινηματογράφο. Ανάμεσα στις κορυφαίες διακρίσεις του περιλαμβάνεται και ο χρυσός φοίνικας το 1998 για την ταινία «Μια αιωνιότητα και μια μέρα».

Όλα ξεκίνησαν το 1961 στο Παρίσι, όπου ο νεαρός τότε Αγγελόπουλος μόλις είχε παρατήσει την νομική σχολή στην Αθήνα και αποφάσισε να μεταβεί στην Γαλλία και να παρακολουθήσει μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμογραφίας. Παράλληλα πήγαινε και σε μαθήματα εθνολογίας και στη συνέχεια σε μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή IDHEC και στο Musée de l' homme. Το 1964 επέστρεψε στην πατρίδα του και εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή ως το 1967.

Η πρώτη του δουλειά ήταν η μικρού μήκους ταινία «Εκπομπή» το 1965, ενώ ακολούθησαν άλλες δεκαεννιά ταινίες, η κάθε μία ξεχωριστή και με ιδιαίτερη πολιτιστική αξία. Ανάμεσα στα έργα του δε γίνεται να μην αναφερθεί η «Τριλογία 1: Το Λιβάδι που δακρύζει», «Το βλέμμα του Οδυσσέα», «Το Μετέωρο βήμα του πελαργού», «Ταξίδι στα Κύθηρα» και «Μια αιωνιότητα και μια μέρα».

Ανάμεσα στα 49 βραβεία που του δόθηκαν κατά τη διάρκεια της καριέρας του, αξίζουν να αναφερθούν ο Χρυσός φοίνικας του φεστιβάλ των Καννών, ο Χρυσός και ο αργυρός λέοντας του φεστιβάλ της Βενετίας, το βραβείο Φέλιξ καλύτερης ευρωπαϊκής ταινίας, το βραβείο fipresci, και πολυάριθμα βραβεία κριτικών και ενώσεων κριτικών σε όλο το κόσμο.