..........................................................* Κοινωνία.gr - ιδέες * σύγχρονα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα *

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

.................................................. ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΝΑ: ΥΠΟΤΑΓΗ Ή ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Απ' όλες τις αμφισβητήσεις η πιο γλυκιά, είναι αυτή που αδύνατοι σηκώνουν κεφάλι και αμφισβητούν τη δύναμη των ισχυρών. Bretolt Brecht


Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Mνημόσυνο, για τους 212 Έλληνες πατριώτες που εκτελέσθηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στις «Βίγλες»




http://kafeneio-megalopolis.blogspot.com


Ο Δήμος Μεγαλόπολης, σε συνεργασία με τις Οργανώσεις Εθνικής Αντίστασης, θα τελέσουν την Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011, μνημόσυνο, για τους 212 Έλληνες πατριώτες που εκτελέσθηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στις 24-2-1944, στη θέση «Βίγλες» Μαλλωτά Μεγαλόπολης.

Η τελετή θα γίνει στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στις 10.00΄π.μ., χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ.κ. Ιερεμία.
Στη συνέχεια, θα γίνει μετάβαση στον τόπο της εκτέλεσης, όπου θα τελεστούν επιμνημόσυνη δέηση, προσκλητήριο νεκρών και κατάθεση στεφάνων.
Μετά το πέρας της τελετής, ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο, θα δεξιωθούν τους προσκεκλημένους στο εξοχικό κέντρο Αλώνια.

 http://kalimera-arkadia.blogspot.com/2011/02/m-212.html#ixzz1FAW8A6gr

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Η σημερινή κυβέρνηση δε νομιμοποιείται πολιτικά να επιβάλει μέτρα και πολιτικές που είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με τις δεσμεύσεις της και με τις προσδοκίες που δημιούργησε στον ελληνικό λαό.



Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ψηφίστηκε από τον Ελληνικό λαό με βάση τις προεκλογικές του δεσμεύσεις. Η προοπτική της δίκαιης αναδιανομής του πλούτου, της δίκαιης φορολόγησης, της αντιμετώπισης της υγείας και της παιδείας ως κοινωνικά αγαθά και όχι ως προϊόντα κέρδους, υπήρξε το πολιτικό διακύβευμα των εκλογών.

Έλαμψε εκτυφλωτικά από μικρή. Αποτέλεσε πρότυπο και σηματοδότησε μία ολόκληρη γενιά στα πέτρινα χρόνια του κλασικού αθλητισμού, σε μια εποχή που εκτός από το χάλκινο μετάλλιο του Ρουμπάνη στη Μελβούρνη το 1956 και κάποιες ακόμα μικρές εξαιρέσεις, υπήρξε… ανυπαρξία.  Σε τέτοιες εποχές, λοιπόν, η τρικαλινή πρωταθλήτρια του ακοντισμού έκανε την υπέρβαση, δίνοντας χρώμα και φως στην αθλητική και ψυχική μας υπόσταση.

Η Σοφία Σακοράφα, βγαλμένη από ένα σπάνιο καλούπι, σμιλευμένη θαρρείς από γλυπτό του Φειδία, πέτυχε τα… μύρια όσα. Τα κυριότερα εξ αυτών ήταν το χάλκινο μετάλλιο στους Πανευρωπαϊκούς της Αθήνας (με τη Βερούλη και την Ανατολικογερμανίδα Άντζι Κέμπτε στο βάθρο) και αμέσως μετά το παγκόσμιο ρεκόρ στα Χανιά με 74,20, μία επίδοση που ακόμα και σήμερα είναι η τέταρτη καλύτερη όλων των εποχών με το παλιό ακόντιο.


Όμως, «ο καλός, καλό δεν έχει» και έτσι, το 1984, στους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες (αφού πριν είχε συμμετάσχει στο Μόντρεαλ και στη Μόσχα), αν και… σαν έτοιμη από καιρό «φλέρταρε» επίμονα με το βάθρο, τραυματίστηκε κι έχασε το ραντεβού με την ιστορία. Ωστόσο, είχε ήδη σηματοδοτήσει την επόμενη μέρα, αυτή της άνοιξης του ελληνικού αθλητισμού μαζί με τη Βερούλη, για να βάλει την τελική υπογραφή λίγο αργότερα (1992) η Πατουλίδου. 

Χαμογελαστή και πρόσχαρη η Σοφία, πάντα πάλευε γι’ αυτό που πίστευε σωστό, ασυμβίβαστα και ανυποχώρητα. Ο αγώνας της ήταν γενναίος και… ευθύς, έτσι όπως έμαθε, τόσο από τις οικογενειακές της καταβολές, όσο και μέσα στο στίβο: να παλεύει, δηλαδή, να ξεπεράσει τον εαυτό της. 

Πολιτικοποιημένη από μικρή στα κινήματα της Αριστεράς. Τη δεκαετία του ’90 εντάσσεται στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. παραμένει όμως πάντα ασυμβίβαστη και μάχιμη. Δεν νομιμοποιεί πολιτικά την αυθαιρεσία του MALL. Και η ιστορία την δικαιώνει...

Σήμερα, ανεξάρτητη πια βουλευτής, αφού αρνήθηκε να συναινέσει στο Μνημόνιο και το Δ.Ν.Τ., αφού καταψήφισε το ασφαλιστικό ή «αντι-ασφαλιστικό» νομοσχέδιο, όπως η ίδια το αποκαλεί, εξακολουθεί να πιστεύει ότι η ιστορία δικαιώνει πάντα λαούς και κινήματα. Δικαιώνει πάντα τα δίκαια κοινωνικά αιτήματα. 

Η Σοφία λοιπόν, μετά τη νέα «επανάσταση», πράττοντας πρακτικά το αυτονόητο, έχει ήσυχη τη συνείδησή της και μπορεί να μας κοιτάξει όλους στα μάτια. Αλήθεια, θα μπορούσαν πολλοί από τη συμπολίτευση να το κάνουν αυτό; 
Η Σακοράφα, χωρίς περιστροφές και ενδοιασμούς, μίλησε στο AtticaPress. 

Υπήρχε θέμα δημοκρατικής νομιμοποίησης, ώστε να μην ψηφίσετε το Νομοσχέδιο;
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ψηφίστηκε από τον Ελληνικό λαό με βάση τις προεκλογικές του δεσμεύσεις. Η προοπτική της δίκαιης αναδιανομής του πλούτου, της δίκαιης φορολόγησης, της αντιμετώπισης της υγείας και της παιδείας ως κοινωνικά αγαθά και όχι ως προϊόντα κέρδους, υπήρξε το πολιτικό διακύβευμα των εκλογών. Με την έννοια αυτή, η σημερινή κυβέρνηση δε νομιμοποιείται πολιτικά να επιβάλει μέτρα και πολιτικές που είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με τις δεσμεύσεις της και με τις προσδοκίες που δημιούργησε στον ελληνικό λαό.

Οι παρενέργειες μίας τέτοιας πολιτικής επιλογής ήταν περίπου γνωστές σε μία χώρα που η ρήση «όποιος φεύγει απ’ το κοπάδι τον τρώει ο λύκος» βρίσκει την απόλυτη πραγμάτωσή της. Τις λάβατε υπόψη σας; 
Είναι αλήθεια ότι το πολιτικό σύστημα περίτεχνα έχει δουλέψει πάνω σε αυτό που είπε ο Κάφκα: «συχνά είναι πιο ασφαλές να είσαι αλυσοδεμένος, από το να είσαι ελεύθερος». Μία τέτοιου είδους ασφάλεια, όμως, δε με αφορά.

Ποιό κράτος δικαίου ικανοποιεί ένα Νομοσχέδιο που στέλνει μία εργαζόμενη μητέρα στα 47 ή 48 της, με 27 χρόνια υπηρεσία στο Δημόσιο και ανήλικο παιδί, να εργασθεί μέχρι τα 65 της; Δεν καταστρατηγούνται έτσι πλήρως ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα; 
Συνολικά το ασφαλιστικό, αλλά και το εργασιακό που πέρασαν από τη Βουλή, είναι νομοσχέδια κοινωνικού κανιβαλισμού. Και πιστεύω βαθύτατα πλέον ότι και αυτά τα μέτρα, όπως και το ασφαλιστικό του Δημοσίου που εξισώνει, για παράδειγμα, προς τα πάνω άνδρες και γυναίκες, υποκρύπτει μία πολιτική πρόθεση. 
Επιχειρείται η αποδόμηση του συστήματος των σταθερών εργασιακών σχέσεων, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα με προφανή στόχο την προσαρμογή της εργασίας και των εργαζομένων στους επιχειρηματικούς σχεδιασμούς, μακριά από προστασία και συλλογική ρύθμιση και με απώτερο στόχο την πλήρη αποδόμηση του όποιου κοινωνικού κράτους έχει απομείνει. Ο επικρατέστερος όλων των νόμων θα είναι αυτός της αγοράς και των αναγκών που αυτή παράγει.

Κάποιοι ισχυρίσθηκαν, κακώς κατά την άποψή μας, ότι η Σοφία θα έπρεπε να παραιτηθεί της βουλευτικής έδρας, αφού διαφώνησε. Τι τους απαντάτε;
Η διαφωνία μου με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δε με θέτει εκτός πολιτικής• εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας ΠΑ.ΣΟ.Κ. με θέτει. Είναι μία διαφωνία πολιτική, μία διαφωνία που εμπεριέχει θέση και που εκπροσωπεί πολιτικά ένα πλήθος κόσμου που διαψεύστηκε, ένα πλήθος κόσμου που σήμερα είναι απροστάτευτο και εγκαταλελειμμένο στη λαίλαπα των πιο σκληρών νεοφιλελεύθερων μέτρων. Και πολιτική αυτό σημαίνει, η διαρκής υπεράσπιση της ιδεολογίας σου και φυσικά του κόσμου με τον οποίο ταυτίζεται αυτή.

Έχει γραφτεί πρόσφατα σε κάποιο μέσο ότι θα προσχωρήσετε με το Κ.Κ.Ε. Πριν λίγο καιρό είχε διαρρεύσει από ραδιοφωνικό σταθμό ότι θα συνταχθείτε μαζί με τον κ. Κουβέλη και μετά ότι θα κατεβείτε υποψήφια με το ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Τυχαίο; Δε νομίζω. Πιστεύω ότι όλη αυτή η παραπολιτική φημολογία είναι σκόπιμη. Και αναπτύσσεται ακριβώς για να απαξιώσει συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές και αποφάσεις. Λέω, τονίζω και υπογραμμίζω ότι είμαι και παραμένω ανεξάρτητη βουλευτής. Επίσης, είμαι και παραμένω της άποψης και της πρακτικής ότι σε δύσκολες εποχές, σε εποχές βαθιάς κρίσης και επίθεσης στα κεκτημένα, υπάρχει τεράστια ανάγκη για κοινή δράση όλων όσοι αντιστέκονται και έχουν ένα όραμα διαφορετικό για την κοινωνία. Εμένα με ενδιαφέρει αυτή η κοινή δράση να αγκαλιάσει όλο τον κόσμο που πλήττεται, έξω από ταμπέλες, έξω από ψευδεπίγραφες διαχωριστικές γραμμές. Αυτός είναι ο μόνος πολιτικός μου στόχος.

Δηλαδή δε μιλάτε με την Αριστερά;
Φυσικά και μιλάω. Με την Αριστερά πάντα μιλούσα. Ή τουλάχιστον με την Αριστερά που «καταδέχεται» να μιλά με κάποιον, που έχει μία άλλη άποψη για τα πράγματα.  Το θεωρώ απολύτως φυσικό και αυτονόητο, αλλά κυρίως αναγκαίο, να αναπτυχθεί ένας ευρύτερος διάλογος, ένας διάλογος που θα συμπεριλάβει και εκτεταμένα τμήματα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Κοιτάξτε, το λέω και το ξεκαθαρίζω και όσοι θέλουν από αυτούς που κατά καιρούς έχουν γράψει, κατά φαντασίαν ή καθ’ υπόδειξη, ας το λάβουν υπόψη. Ο χώρος της σοσιαλιστικής Αριστεράς, της κομμουνιστικής Αριστεράς μπορεί να έχει εντελώς διαφορετικές στρατηγικές, όμως έχουμε μία υποχρέωση να συναντηθούμε όλοι, ως σύμμαχοι απέναντι στον κοινό εχθρό, αυτόν που μας κατασπαράζει.
Σε αυτή τη συνάντηση δεν είναι ανάγκη οι μεν να επικαλούνται το Στάλιν οι δε τον Σαιν Σιμόν, οι μεν τον Κάστρο, οι δε τον Τσάβες. Ας παλέψουμε εναντίον του κοινού εχθρού και το κίνημα θα κρίνει τι θέλει να κρατήσει όρθιο. Έχει την ωριμότητα να αποφανθεί.

Συμφωνείτε με την άποψη που πολλοί εκφράζουν ότι έχει κλείσει ο πολιτικός κύκλος της μεταπολίτευσης και τα κόμματα έχουν χάσει την ταυτότητα και τον προσανατολισμό τους;
Η μεταπολίτευση είχε ένα μεγάλο πολιτικό στόχο: τη θωράκιση της Δημοκρατίας. Με βάση το περιεχόμενο που δίνει ο καθένας στη Δημοκρατία μπορεί και να αξιολογήσει και το έργο του πολιτικού συστήματος. Θεωρώ ότι, η δικαιοσύνη, η εθνική κυριαρχία και ο σεβασμός στη λαϊκή βούληση είναι οι πυλώνες της Δημοκρατίας και, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, κατά την άποψή μου, η Δημοκρατία σήμερα είναι ανάπηρη.

Γιάννης Κούρκουλος

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Συμβολική διαμαρτυρία της Greenpeace για το λιγνίτη




Συμβολική διαμαρτυρία της Greenpeace για το λιγνίτη

Με συνθήματα «Απελευθερώστε την Ελλάδα από το λιγνίτη», «Ο λιγνίτης σκοτώνει», ακτιβιστές της Greenpeace, στο πλαίσιο συμβολικής διαμαρτυρίας, παρέδωσαν το πρωί της Τρίτης ένα τόνο άνθρακα στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Αθήνα.