Αθήνα, 17 Νοεμβρίου 2010
Δήλωση
Ο αυτονόητος σεβασμός μου προς τη Δικαιοσύνη και τη διαδικασία απονομής της δεν μου απαγορεύει να διατυπώσω δημόσια κρίσιμες, νομίζω, διαπιστώσεις. Υπερασπίστηκα τον Πρόεδρο Πρωτοδικών κ. Γεράσιμο Διονυσάτο. Και βρέθηκα δίπλα του στα δικά του πέτρινα πεντέμισι χρόνια διώξεων και αργίας. Του απαγγέλθηκαν 60 κατηγορίες. Με αφορμή την άσκηση των καθηκόντων του ως προϊσταμένου του Πρωτοδικείου Αθηνών. Θέση ευθύνης και τιμής στην οποία τον οδήγησε η εκτίμηση της πιο πλατιάς, που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, πλειοψηφίας των συναδέλφων του. Με προηγούμενες δύο αποφάσεις αθωώθηκε από αρκετές από αυτές. Και με τη σημερινή απόφαση, μετά από διεξοδική διαδικασία 18 περίπου μηνών, αθωώθηκε και από τις υπόλοιπες.
Ελπίζω ότι η κοινή γνώμη θα συγκρατήσει τελικά στη μνήμη της ότι οι διώξεις κατά του κ. Διονυσάτου είχαν ένα και μοναδικό στόχο. Την κατάργηση του θεσμού της αυτοδιοίκησης στα Δικαστήρια. Της πιο ουσιαστικής πρακτικά εγγύησης της δημοκρατικής λειτουργίας της Δικαιοσύνης.
Κάποτε πρέπει να γίνει η δικαιοπολιτική αποτίμηση της υπόθεσης που αποκλήθηκε «παραδικαστικό». Από τώρα δικαιούμαι να συμπεράνω και να ισχυριστώ ότι, πέρα από τα αποδεδειγμένα αμαρτήματα ελαχίστων δικαστών, η επιχείρηση «παραδικαστικό», χρησιμοποιήθηκε για τον εκβιασμό της ελεύθερης συνείδησης των Ελλήνων δικαστών. Οι δράστες είναι γνωστοί. Και οι υπεύθυνοι με ενέργειες και παραλείψεις τους.
Αντώνης Ν. Βγόντζας
Πρόεδρος της Αλληλεγγύης Δικηγόρων
Πρόεδρος της Αλληλεγγύης Δικηγόρων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου